Ιωσήφ Στάλιν
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ιωσήφ Στάλιν
Γενικός Γραμματέας
Θητεία1922 – 1953
Προκάτοχος
Βλαντιμίρ Λένιν
Διάδοχος
Γκεόργκι Μαλενκόφ
Γέννηση
21 Δεκεμβρίου 1879Γκόρι, Γεωργία
Θάνατος
5 Μαρτίου 1953Μόσχα, Ρωσία
Πολιτικό Κόμμα
ΚΚΣΕ
Επάγγελμα
Πολιτικός
Ο Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Στάλιν (ρωσικά: Иосиф Виссарионович Сталин (Β·Π)), ψευδώνυμο του Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι (γεωργιανά:იოსებ ჯუღაშვილი) (21 Δεκεμβρίου 1879 – 5 Μαρτίου 1953) ήταν ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922.
Μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν, επεκράτησε του Λέοντα Τρότσκι σε μια ιδεολογική και εξουσιαστική αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920.
Στη δεκαετία του '30 ο Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την αρχή του την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης(1936-1938), μια περίοδο αυστηρής καταστολής ενάντια σε πολίτες που κατηγορούντο για πολιτικά εγκλήματα, δικαίως ή αδίκως.
Ο Στάλιν διαμόρφωσε τα γνωρίσματα που χαρακτήρισαν το νέο σοβιετικό καθεστώς. Οι πολιτικές του, βασισμένες στο Μαρξισμό - Λενινισμό, αντιπροσωπεύουν ένα πολιτικό σύστημα που απεκλήθη σταλινισμός.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ιωσήφ Στάλιν
Γενικός Γραμματέας
Θητεία1922 – 1953
Προκάτοχος
Βλαντιμίρ Λένιν
Διάδοχος
Γκεόργκι Μαλενκόφ
Γέννηση
21 Δεκεμβρίου 1879Γκόρι, Γεωργία
Θάνατος
5 Μαρτίου 1953Μόσχα, Ρωσία
Πολιτικό Κόμμα
ΚΚΣΕ
Επάγγελμα
Πολιτικός
Ο Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Στάλιν (ρωσικά: Иосиф Виссарионович Сталин (Β·Π)), ψευδώνυμο του Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι (γεωργιανά:იოსებ ჯუღაშვილი) (21 Δεκεμβρίου 1879 – 5 Μαρτίου 1953) ήταν ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Στάλιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) το 1922.
Μετά το θάνατο του Βλαντιμίρ Λένιν, επεκράτησε του Λέοντα Τρότσκι σε μια ιδεολογική και εξουσιαστική αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920.
Στη δεκαετία του '30 ο Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την αρχή του την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης(1936-1938), μια περίοδο αυστηρής καταστολής ενάντια σε πολίτες που κατηγορούντο για πολιτικά εγκλήματα, δικαίως ή αδίκως.
Ο Στάλιν διαμόρφωσε τα γνωρίσματα που χαρακτήρισαν το νέο σοβιετικό καθεστώς. Οι πολιτικές του, βασισμένες στο Μαρξισμό - Λενινισμό, αντιπροσωπεύουν ένα πολιτικό σύστημα που απεκλήθη σταλινισμός.
Δεν λέω χρόνια πολλά... γιατί θα αναγκαζόταν το ΚΚΕ... να κάνει και νέο συνέδριο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Η παρουσία σου εδώ απαλείφει την προβοκάτσια με το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ενημερώσω σχετικά, όλα τα υπεύθυνα κλιμάκια.
Να σε χαιρόμαστε Ιωσήφ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχείτε αγαπητέ πρόεδρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή(οι Τοξότες είναι μπερμπάντες... άλα της!)
Μαλακία, η (σημ: η λέξη απαντάται, κυρίως σε κείμενα ατόμων άνω των τριάντα, και με την εναλλακτική γραφή μαλακεία. Υπάρχει μια έντονη όσο και γόνιμη διαφωνία ανάμεσα σε λογοτέχνες που ανήκουν στο ρεύμα του λεγόμενου Υπαρκτού Σουρεαλισμού σχετικά με το αν ο όρος πρέπει να γράφεται με ι ή με ει: σύμφωνα με τον Δρ Τρότσκι (στο άρθρο του "Φιλοκαλούμεν άνευ μαλακίας ή άνευ μαλακείας; μια γραμματική και εννοιολογική προσέγγιση", που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Γλωσσολογία και Ιστορία, τεύχος Απριλίου 1998, σελ. 25 επ.) ο όρος μαλακεία χρησιμοποείται κυρίως από άτομα τα οποία είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα προσπαθούν να εξευγενίσουν τόσο τον όρο όσο και την περιγραφόμενη δραστηριότητα, την οποία και θεωρούν μάλλον θετική (π.χ. "Ίσως η καλύτερη μαλακεία που έχω ακούσει τώρα τελευταία - μπράβο!"). Αντιθέτως, ο όρος μαλακία χρησιμοποείται συνήθως επικριτικά (π.χ. "τι μαλακία πέταξε και σας κούφανε;").
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοιολογικά, ο όρος έχει τόσο κυριολεκτική όσο και μεταφορική σημασία. Στην κυριολεκτική του μορφή αναφέρεται στο προϊόν του αυνανισμού, αποτελώντας συνήθως αντικείμενο των ρημάτων "τραβώ" και "παίζω", ενίοτε και "χτυπώ".
Το προϊόν αυτό είναι λευκού χρώματος και κολλώδους υφής: τόσο η εντονότητα του χρώματος όσο και η πυκνότητά του διαφέρουν από άτομο σε άτομο, ενώ παράγοντες όπως διατροφή, συχνότητα αυνανισμού κτλ ασκούν σημαντική επιρροή στην παραγόμενη ποσότητα και στα λοιπά χαρακτηριστικά της (διαύγεια, πυκνότητα,γεύση κτλ).
Μεταφορικά, ο όρος έχει πολλαπλές εφαρμογές. Όπως ήδη προσημειώθηκε (αστειάκι για νομικούς κυρίως και συνάμα εξαιρετικό δείγμα μαλακείας εν τω γίγνεσθαι), ο όρος μπορεί να αναφέρεται τόσο σε ένα πετυχημένο όσο και σε ένα αποτυχημένο αστείο / ιδέα / άποψη. Ανεξαρτήτως όμως του βαθμού επιτυχίας ή αποτυχίας, ο όρος εκφέρεται συνήθως συγκαταβατικά: έτσι, ένα αστείο μπορεί να προκαλέσει γέλιο και να είναι σχετικά επιτυχημένο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο αποδέκτης του αστείου, καίτοι το βρίσκει αστείο, δεν βρίσκει συνάμα κάποιες όψεις του προσβλητικές ή αποκρουστικές( όπως π.χ. το αστείο με την γιαγιά που παίρνει πίπα από τον εγγονό της - καλή μαλακεία σαν αστείο αλλά μάλλον γκροτέσκο σαν εικόνα).
Ο φασισμός απέκτησε πιστούς υπηρέτες στο πρόσωπο των τροτσκιστών, των ζηνοβιεφικών, που αναλαμβάνουν να κατασκοπεύουν, να κάνουν σαμποτάζ, να εξασκούν τρομοκρατία για την ήττα της ΕΣΣΔ, για την παλινόρθωση του καπιταλισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφή